GŁOSOWALIŚMY NA JAŚKOWIAKA, NIE NA PARTIE! Czyli szanować wyborców..

Poczuliśmy siłę, kiedy okazało się, że zdecydowaliśmy o zupełnie innym wyniku wyborów niż ten, który od dawna miał być przesądzony, co ogłosili z dużym wyprzedzeniem wszyscy medialni święci. Bo przecież znowu miało nie być godnego konkurenta dla Ryszarda G. Jak zawsze, bo jakoby nigdy go nie było.

Wynik wyborów prezydenckich ustaliło pospolite ruszenie progresywnych poznaniaków. Nie tylko wyborcy PO, bo ich jest za mało. Także ogromna większość elektoratu lewicy i ruchów miejskich (80% poparła JJ), do tego ćwierć wyborców szefa PiS, którzy nie posłuchali ani jego ani kłamczuszka Gowina z jednym Jurkiem. Oraz 12% wyborców samego eksprezydenta! Na drugą turę poszli też licznie ci, którzy w ogóle w Iszej nie wzięli udziału, było to (szacunki) 15% ogółu głosujących 30 listopada br.. Wybrał Jacka zmobilizowany żywioł poznaniaków, być może w dużej części zmobilizowanych przez internet, poza jakimikolwiek strukturami organizacyjnymi, którzy w końcu uwierzyli, że od nich coś ważnego i wspólnego zależy! I którzy poczuli, że jesteśmy u siebie, bo miasto jest nasze. Ono nie należy do PO, ani PiSu, nie do SLD albo arcyGądeckiego. I już nie do Grobelnego z jego urzędem miasta.

„Czyim” więc prezydentem jest Jacek Jaśkowiak?

Pytanie pada w kontekście doniesień o niezbyt jawnych, co zrozumiale, targach/sporach o to, kto może, albo nie może (musi, powinien...), być najbliższym i najwyższym rangą współpracownikiem nowego prezydenta. Istotą starcia nie tyle są osoby kandydatów, co kwestia KTO MA O TYM DECYDOWAĆ OSTATECZNIE? Ściśle – czy mają decydować wyższe szarże Platformy Obywatelskiej, której J.Jaśkowiak jest członkiem i był kandydatem w wyborach, czy sam prezydent-elekt? W doniesieniach przywoływane są całkiem świeże wypowiedzi liderów PO w Poznaniu, deklarujących wybrańcowi poznaniaków pełną swobodę w doborze współpracowników – obecnie wycofywane. To jest tak naprawdę pytanie, kto ma rządzić Poznaniem: Jacek Jaśkowiak w imieniu poznaniaków, którzy go wybrali czy Platforma Obywatelska w imieniu jej władz? Rozstrzygnięcie tego pytania może być oczywiście mniej lub bardziej antagonistyczne lub koncyliacyjne, sporo wskazuje, że jednak idzie w stronę konfrontacji.

Być może kluczowej kwestii – kto ma decydować o strategicznych „stołkach” – nie miałoby prawa być, gdyby PO samodzielnie wygrała te wybory, gdyby w czasie kampanii jej prominentni liderzy wyskakiwali z każdej lodówki z ulotkami J.Jaśkowiaka, a z telewizora z agitacyjną gadką o każdej porze dnia i nocy, a wróble nie ćwierkałyby, że kandydat w dużej części sfinansował sobie kampanię sam. Tymczasem bez wręcz nieprawdopodobnej, oddolnej mobilizacji elektoratu „zewnętrznego” względem PO tego zwycięstwa by nie było. A twarze liderów PO w kampanii Jaśkowiaka były na tyle rzadkością, że część swobodnej opinii międzyludzkiej i internetowej uważa, że PO wcale nie chciała by JJ wygrał, przeciwnie – wolała trwać z Rychem G., bo ma w ręce całkiem niezłe karty w ramach starego rozdania. Ale dla Jacka to może dobrze, że nie było ich widać... O kasie w towarzystwie się nie mówi, ale co ludzie gadają, to nasze.

Z obliczeń na podstawie szacunkowych danych wynika, że na Jacka Jaśkowiaka w II turze zagłosowało 40-44 tys. wyborców jego wszystkich rywali do stolca prezydenckiego z I tury, z R.Grobelnym włącznie. W tym ponad 30 tys. wyborców lewicy i ruchów miejskich – ok. 21 tys. lewica i 10 tys. ruchy miejskie (w sumie JJ otrzymał w II turze ponad 86 tys. głosów). A ponadto zagłosowało na niego 8-10 tys. innych wyborców, którzy nie poparli go w Iszej turze (wtedy otrzymał nieco ponad 34 tys. głosów). Czyli Jacek został wybrany w mniejszej części głosami wyborców PO, w większej – całej reszty. Co dla wyborców drugiego wyboru (albo pierwszego dopiero w II turze) warunkowało poparcie J.Jaśkowiaka? Na pewno nie było to zamiłowanie do Platformy Obywatelskiej! Chociaż moim zdaniem dla szerokich rzesz poznaniaków przełknięcie kandydata „nie swojej” formacji, czyli PO, było łatwiejsze niż byłoby to w przypadku SLD (gdyby do II tury wszedł Tomasz Lewandowski) – bo to „komuchy”, a zwłaszcza PiS (gdyby w II turze był Tadeusz Dziuba), bo Kaczor, Smoleńsk, i ogólnie wiadomo jakie klimaty itd. 

W Poznaniu został zawarty szczególny kontrakt polityczny!

On uczynił możliwym taki a nie inny przebieg II tury wyborów prezydenckich, a w efekcie zwycięski wynik. „Kontrakt” nie był spisany, ani nawet nazwany. „Stronami” byli/są: Jacek Jaśkowiak – kandydat, a teraz prezydent/elekt, władze PO lokalno-regionalne z uchem w stronę Warszawy (to zrozumiałe, nie kpię) oraz my, wyborcy nie-platformerscy, zorganizowani i nie, którzy te wybory wygraliśmy. Być może Ojcowie i Matki Platformy Obywatelskiej tego nie rozumieją. Bo trzeba mieć nadzieję, że go nie olewają po prostu na samym początku konsumpcji „kontraktu”.

Kontrakt jest mniej więcej taki: poparliśmy Waszego (Platformy Obywatelskiej) kandydata nie dlatego że jest Wasz, ale mimo tego, że jest Wasz, bo nam się podoba, a przynajmniej o wiele, wiele, wiele mniej nam się nie podoba niż upadły R.Grobelny. Jemu udzieliliśmy kredytu zaufania dotyczącego celów, treści i formy prezydentury. Wam, Ojcom i Matkom Platformy udzieliliśmy kredytu zaufania, że nie będziecie próbowali nam odebrać tego zwycięstwa, robiąc z niego Waszą partyjną sprawę. Bo jest to przecież nasze wspólne zwycięstwo! Jacek Jaśkowiak ma być prezydentem wszystkich poznaniaków, dzięki temu, że ci dobrzy poznaniacy na niego zagłosowali widząc w nim nadzieję dla Poznania, a nie dlatego że jest z PO. Ta przynależność to okoliczność towarzysząca, dla wielu z nas obciążająca, ale czego się nie robi dla Poznania!

W mieście naszym powstała atmosfera NOWEGO OTWARCIA – dzięki bardzo zdecydowanemu i „czystemu” zwycięstwu Jacka Jaśkowiaka. Dobrze byłoby, żeby próby upartyjnienia go przez ręczne sterowanie nie doprowadziły do spieprzenia tej szansy dla Poznania przez Ojców i Matki PO. Bo wtedy my, mieszkańcy, czyli elektorat, się wkurzymy. W ostatnią niedzielę było widać, co potrafimy zrobić razem. Następna taka okoliczność to wybory parlamentarne, kampania wyborcza rusza po Nowym Roku, miejcie to na uwadze...

Można na wyimkach z wypowiedzi miejskiego pospólstwa internetowego pokazać, jak elektorat już się wścieka

(„Gazeta Wyborcza” w Poznaniu, forum internetowe pod tekstem S.Lipońskiego i P.Żytnickiego „Prezydent zdecyduje, kto będzie wiceprezydentem, czy też musi słuchac rad?” z 2.12.’14):

gauge:

Platforma niech sobie tak nie przypisuje tego sukcesu i poskromi apetyty: głosowaliśmy przeciwko Grobelnemu, nie za Platformą. Panie Prezydencie Jaśkowiak, proszę kierować się własnym rozsądkiem i doświadczeniem. Im szybciej pańscy koledzy klubowi się dowiedzą, że jest Pan silną osobowością, tym lepiej. W przeciwnym razie stanie się Pan partyjną marionetką,

widziane z ryczki:

"Zawdzięcza sukces platformie" – kiepski żart lub świadectwo całkowitego oderwania od rzeczywistości. Wystawili gościa jak mięso armatnie, a tymczasem dlatego, że nie kojarzył się z aparatczykiem PO i na fali niezgody na Grobelnego niespodziewanie wygrał

ezo-mir:

Sprawa jest prosta. To Jaśkowiak dostał ponad 80 tysięcy głosów. To on będzie rządził miastem. To on będzie odpowiedzialny za to jak to miasto będzie wyglądało. To on będzie walczył o reelekcję za 4 lata. Zresztą, gdyby PO wystawiła Kaczmarka, Grupińskiego, czy Ganowicza to nie wygraliby oni tych wyborów.

Japiota:

Widzę że PO w Poznaniu nie rozumie sytuacji i chyba sama jest zaskoczona wynikiem wyborów. Ludzie głosowali przede wszystkim przeciwko Grobelnemu uosabiającego sposób funkcjonowania miasta na bazie zblatowanych miejskich "elyt"... (...) Jeżeli PO uzna że chodziło tylko o zdobycie łupów a nie dobro miasta i aglomeracji a nowy prezydent podda się temu dyktatowi - gwarantuję że nie przetrwa nawet kadencji - ludzie się obudzili i nie zawahają się przed referendum. A wtedy popłynie PO razem z Jaśkowiakiem i wahadło wychyli się w drugą stronę.

klawo-egon-jak-cholera: 
I bardzo dobrze, że Prezydent Jaśkowiak chce na jednego ze swoich zastępców Tomasza Lewandowskiego. Pokazuje to tylko jedno, otwarcie na mieszkańców a nie skupianie się na politycznej połajance, którą PO próbuje w Poznaniu tworzyć. 

artur-borubar:

O ile popieram Jaśkowiaka i na niego głosowałem, o tyle poznańska PO jest sitwą niczym nie różniąca się od obozu Grobelnego.

Slawczan:

Panie Kaczmarek nikt na Pana NIE GŁOSOWAŁ. Prezydent Jaśkowiak otrzymał DEMOKRATYCZNY mandat do RZĄDZENIA miastem. (...) Jaśkowiaka wystawiliście tylko dlatego, że nie wierzyliście, że dacie radę przedrzeć się przez Grobelnego do koryta. NIe sądzę by ktoś kto głosował na Jaśkowiaka kierował się miłością do PO.

Itede, itepe, itede... razy kilkadziesiąt

Post scriptum:

Przywoływane, domniemane problemy poznańskiej PO z warszawską centralą w związku z kształtowaniem podwalin poznańskiej prezydentury to cząstkowy dowód na poparcie tezy, że rola partii politycznych w demokracji miejskiej powinna zostać ograniczona.